σπαρμένη αγάπη...

πέφτει η ματιά και ξεχωρίζει την αγάπη...
που είναι σπαρμένη στην σκληράδα της πέτρας...

άγρια κι αυτά... γίνονται μοναδικά με την ήμερη ομορφιά τους...

Άνοιξη!

Τί πιο όμορφο να σου χαρίζει τα πλουμίδια της η Πλάση,
να μαζεύεις μια στιγμούλα ''θησαυρό'' και να την τοποθετείς προς φύλαξη,
στις καταθέσεις της ψυχής σου...

Ένα παπουτσάκι που άνθισε με την ταπεινότητα της φύσης...

Για κείνους που έχουν λουλούδια στα σωθικά...