Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009

το δέντρο της Ζωής...



καρπό δεν έκοψα κανέναν
από το δέντρο της ζωής,
μονάχα μάζεψα ότι βρήκα
να'ναι πεσμένο καταγής...

Κώστας Ουράνης


7 σχόλια:

  1. Κάθε σου ανάρτηση έχει μια ξεχωριστή αλήθεια που με κερδίζει..Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Στις μέρες μας, καλή μου φίλη, δεν πρέπει να είναι κανείς τόσο "ταπεινόφρων" και πρέπει να κόβεις καρπούς και από το δένδρο.
    Και αν είναι ψηλά, να εφαρμόζεις αυτό που λέει:
    Όσα δεν φτάνει η αλεπού.....πηδάει και τα πιάνει (και όχι τα κανει κρεμαστάρια).

    Να'σαι καλά, καλό Σ/Κ και ευχαριστώ για τις ευχές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γοητευτικό στη θλίψη του
    επικίνδυνο ως προτροπή.........
    Οι καρποί είναι για να τους κόβουμε νομίζω
    όχι για να σαπίζουν ...
    (έχω μια αντιπάθεια στην ταπεινότητα που κατατείνει στην μοιρολατρεία...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συμφωνώ ξωτικό μου,αλλά τρέφω μια ιδιαίτερη συμπάθεια στους ξεχασμένους ποιητές μας,κι έτσι από κάποιους που πέφτουν ελάχιστα στα χέρια μου έστω και στη θλιψη τους εμένα με γοητεύει η γραφή τους....

    τα φιλιά μου:):)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Με την "σταγόνα" γνωριζόσαστε και πριν ανοιξετε τα blogs σας; Μοιάζετε πολύ εσείς οι δύο. Τέτοια εντύπωση μου δίνετε! Καλό σου σκ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. roadartist
    Μοιάζουμε σαν δυο σταγόνες...
    Γνωριζόμαστε από πάντα!...
    Φιλιά πολλά:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. πάντα ξεχωριστές και λιτές οι αναρτήσεις σου, αλλά και θα μου επιτρέψεις να συμφωνήσω με το ξωτικό;

    Ο καρπός πρέπει να τρυγιέται τη σωστή στιγμή...

    την καλημέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή