Παρασκευή 14 Αυγούστου 2009

Υπάρχω...


Ένα λουλουδάκι...
Ένα λουλουδάκι, που ονειρεύεται ν' αγγίξει ουρανό...
Σκορπά μυρωδιές, χρώματα, λικνίσματα στο φύσημα του αέρα...
Κάπου θαμπώνεται απ' το φως του ήλιου
και σκύβει ν' ακουμπήσει τη γη...
Περνούν οι μέρες, οι μήνες, τα χρόνια, έπαψε πια να ονειρεύεται .. να..
.. να φτάσει τον ουρανό..
Συλλογιέται ότι ανήκει εκεί... στο χώμα που φύτρωσε...
Εκεί θε να επιστρέψει...

Υπάρχω...
Υπάρχω σαν ένα λουλουδάκι, που φύτρωσε μέσα σ' ένα όνειρο...

2 σχόλια:

  1. υπάρχεις
    σαν άστρο φωτεινό στον ουρανό
    σαν το μπλέ χρώμα της θάλασσας
    το πράσινο των αγρών
    υπάρχεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο ουρανός δεν είναι η πεμπτουσία, ο κορυφαίος των προορισμών ...
    Το καλύτερο είναι να συμφιλιώνεσαι με το χώρο εκεί που ανήκεις, εκεί που η δημιουργία σου έχει αντίκρυσμα ...
    Κι εκεί η παρουσία σου δεν είναι μια απλή ύπαρξη - είναι ο οβολός σου σ' αυτό που λέγεται ζωή !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή